در دعای جوشن کبیر عبارتی است " كٓريمٓ الصَّفْح" که معنای بسیار جالبی دارد !

یه وقتی یك کسی تو رو می بخشه ، اما یادش نمیره که فلان خطا رو کردی و همیشه یه جوری نگات می کنه که تو می فهمی هنوز یادش نرفته … یه جورایی انگار که سابقه بدت رو مدام به یادت میاره …

ولی یه وقتی، یه کسی تو رو می بخشه و یه طوری فراموش می کنه ، انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی … اصلا هم به روت نمیاره !! به این نوع بخشش میگن "صَفح" …

و خدای ما اینگونه است ، از صمیم قلب می گویم يا كٓريمٓ الصَّفْح ، در بدترین ما آنقدر خوبی هست ، و در بهترین ما آنقدر بدی هست ، که هیچ یک از ما را شایسته نیست که از دیگران عیب جویی کنیم …
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺩ ، ﺍﮔﺮ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﮐﺴﯽ ﺑﮑﻨﻢ … دنيا ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻼﺷﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ، ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮﯾﻢ !!!

«پناه» میبرم «به خدا» … از عـیبی که ، «امروز» در خود می بینم … و «دیروز» ، «دیگران را» به خاطر «هـمان عیـب» ملامت کرده ام …

محتاط باشیم ، در  «سرزنش» و «قضاوت کردن دیگران» … … …

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: