یکی از اساتید می گفت :

هر سال شب شام غریبان حسینی که میشه ، به یاد سخنرانی  حاج آقا امینی ، می افتم که  خطاب به مردم

فرمود که ： کبوتر بازها وقتی یه کبوتر از بازار می خرند ، چند روزی بال و پرش رو می بندند ، روی پشت بام

خونه بهش آب و دانه میدن ، بعد چند روز بال و پرش رو باز می کنند ، و پروازش میدن ، اگه اون کبوتر رفت و

مجددأ برگشت روی همون پشت بام نشست، میگن هنر داره و رگه داره ، اما اگه برنگشت و رفت ، روی

پشت بام کس دیگه ای نشست ، میگن بی هنر وبی رگ بود !

آهای مردم آهای جوان ها ، ده روز از محرم گذشت و توی این ده روز امام حسین  ما ها رو خرید بال وپر مون 

رو بست پیش خودش نگه داشت ، در این ده روز  میهمان امام حسین بودیم  و هر جا  دعوتمون کردند

به احترام امام حسین بود و در واقع از آب و نان امام حسین خوردیم ، حالا بعد ده روز بال و پر مون رو باز کرده

که پرواز کنیم ،  نکنه که بی هنر و بی رگ باشیم ، بریم روی بام کس دیگه بشینیم ، نکنه نان ونمک بخوریم

و نمکدون بشکنیم ، بیایید به امام حسین یه قول بدیم ، قول بدیم که تا ماه محرم سال دیگه فقط کبوتر

امام حسین باشیم وفقط واسه اون پرواز کنیم ،وفقط روی پشت بام اون بشینیم...

ياحسين...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: